Jednym z najbardziej sugestywnych obrazĂłw w "Przerwanych objęciach" jest zdjęcie dwojga czule obejmujących się kochankĂłw podarte na tysiąc części.

Dwoje kochankĂłw zatrzymało się w bungalowie położonym na zboczu gĂłry z widokiem na plażę Famara. Para leży objęta na kanapie. Na małym ekranie telewizora oglądają PodrĂłż do Włoch Rosselliniego.
Film opowiada o rozpadzie amerykańskiego małżeństwa podczas wakacji we Włoszech. Oglądają scenę, w ktĂłrej Ingrid Bergman i George Sanders zwiedzają wykopaliska w Pompejach. Przyglądają się pracy archeologĂłw ostrożnie wydostających z ziemi pozostałości starożytnego miasta zniszczonego dwa tysiące lat wcześniej przez wybuch Wezuwiusza. Sanders i Bergman są świadkami chwili, w ktĂłrej ludzie pracujący przy wykopaliskach znajdują ciała kobiety i mężczyzny. Pozycja, w ktĂłrej zastygły ofiary wskazuje na to, że lawa zaskoczyła parę we śnie. Ten obraz wstrząsa Ingrid Bergman, ktĂłra odchodzi kilka krokĂłw dalej, głęboko poruszona. Unieśmiertelniona miłość sprzed tysięcy lat skłania ją do refleksji nad rozkładem i powierzchownością jej małżeństwa. Kobieta nie może powstrzymać łez. To scena do głębi poruszająca. Zobaczywszy ją w telewizji Lena (PenĂŠlope Cruz) skrywa twarz na piersi kochanka (LluĂ­s Homar), rĂłwnie poruszona co Ingrid Bergman, choć w przeciwieństwie do bohaterki filmu bezpieczna w mocnych objęciach ukochanego mężczyzny. Lena myśli, że tak chciałaby umrzeć: spleciona w wiecznym uścisku z Mateo.On odgaduje jej płomienne pragnienie. Wstaje z kanapy, ustawia aparat fotograficzny i włącza samowyzwalacz. Wraca do Leny, mocno ją obejmuje i oboje patrzą w obiektyw. Błysk flesza unieśmiertelnia ich uścisk niczym lawa z wulkanu w filmie Rosselliniego. Jednak w przeciwieństwie do sytuacji pokazanej we włoskim filmie ich uścisk nie przetrwa wieczności. Kilka tygodni pĂłźniej ktoś podrze to i wiele innych zdjęć.